SINT-ROMBOUTSKATHEDRAAL Gebouwd tussen de dertiende eeuw en 1520. Wordt beschouwd als één van de prototypes van de Brabantse hooggotiek, met als kenmerken: een kooromgang en zeven straalkapellen, een tendens naar abstractie in de binnendecoratie, ronde kolommen met koolbladkapitelen, een driedelige opstand (spitsboogarcaden, mooi uitgewerkt triforium en bovenramen). Het oorspronkelijke kerkmeubilair ging verloren tijdens de godsdiensttroebelen van de zestiende eeuw en werd vervangen in barokstijl. De kerk bevat een schat aan kunstwerken waaronder: een lezenaar in messing door Jan II Cauthals (eind zestiende eeuw), Christus aan het kruis, geschilderd door Antoon Van Dijck (ca.1630), het hoofdaltaar in witte en zwarte marmer door Lucas Fayd’herbe (1666), een kansel met de bekering van Sint Norbertus door Michiel van der Voort (1723, overgebracht uit de kerk van Leliëndaal), de schilderijenreeks op paneel uit de dertiende eeuw met de legende van Sint-Rumoldus en een serie merkwaardige grafmonumenten. In de toren hangt een beiaard met een vijftigtal klokken die niet alleen met stemmige deuntjes het verstrijken van de tijd aangeeft, maar ook regelmatig wordt betokkeld door de stadsbeiaardier. ELS DIETVORST, ROB JOHANNESMA, Untitled |