home | KUNSTENAARS FIONA TAN - HANS OP DE BEECK - DE RIJKE / DE ROOIJ - WIM WAUMAN - FRANCISKA LAMBRECHTS / HONORE D'O ORLA BARRY / RUI CHAFES - MESSIEURS DELMOTTE - SVEN AUGUSTIJNEN - ROB JOHANNESMA - ELS DIETVORST JEF GEYS - ELSKE NEUS |
JEF GEYS ° 1934, Leopoldsburg Woont in Balen Recente solotentoonstellingen
Recente groepstentoonstellingen
Het œuvre van Jef Geys is complex en onvatbaar. Eén ding is zeker: hij heeft in zowat een halve eeuw een enorm autobiografisch beeldarchief opgebouwd. Hij registreert immers voortdurend al wat hem raakt en aan het denken zet. Dat doet hij op zeer uiteenlopende manieren: met foto’s, tekeningen, geschilderde notities, een eigen krantje, bewegend beeld… Is hij dan permanent op zoek naar zichzelf, naar zijn identiteit? Er is meer aan de hand. Als hij eens een beeldenreeks uit zijn archief te voorschijn haalt en samenvoegt tot een ruimtelijke installatie, blijkt daaruit dat hij niet zomaar begaan is met zichzelf, maar dat er de hele tijd in zijn registraties ook een onderstroom van sociale bekommernis en kritiek aanwezig is. Er is veel dat hem verontrust, met name de mechanismen van macht, beïnvloeding en manipulatie. Maar gelukkig is er ook veel dat hem amuseert. Hij kan zijn zorgen vaak met een kwinkslag kwijt. Bekende series zijn bijvoorbeeld de Kleine Zaadzakjes en de Grote Zaadzakjes. Sinds vele jaren maakt hij schilderkunstige kopies van bloemen- en plantenfoto’s in de tuincatalogi die hij krijgt toegestuurd. Eerst deed hij dat op kleine paneeltjes, later ook op grotere. De flitsende, misleidende kleurenpracht van de reclame wordt radicaal ontmaskerd, zeker als een aantal van die schilderijtjes worden samengevoegd tot een oogverblindende, ruimtevullende installatie. In het openluchtmuseum Middelheim plaatste hij in 1999 een aantal erotische tekeningen kriskras tussen de bosschages, op palen als een soort van fit-o-meter. Fraaie, verfijnde porno, verwijzend naar het ‘Hof van Plaisance’, de lusthof die het domein in vroegere eeuwen geweest is. Maar onderaan de prenten maakte hij spottenderwijs een ruime band vrij voor de artistieke sponsoring. Een fenomeen waar hij duidelijk een hekel aan heeft. Het hele kunstmilieu kan voor hem de pot op. Hij gaat vrij zijn eigen gang. Dat levert hem overigens internationale erkenning op. Zo behoorde hij vorig jaar tot de uitgenodigde kunstenaars op Documenta 11, het grote vierjaarlijkse kunstevenement in het Duitse Kassel. Daar overdonderde hij de bezoekers met een film van 36 uren, geprojecteerd op verschillende schermen. In feite gaat het om duizenden foto’s uit zijn levensarchief die hij achter elkaar op film heeft gezet. Bewegend beeld en tegelijkertijd onbeweeglijk, voortlopend en toch voor altijd bevroren. Een halve eeuw ‘Jef Geys en de Wereld’ samengeprangd in anderhalve dag. Zo beschouwd niet eens overdreven. Maar hij heeft ook ‘echte’ filmpjes gemaakt en daar zitten verrassende exemplaren tussen. Onder meer super8-filmbeelden in zwart-wit met een optreden van de legendarische charmezangeres Zwarte Lola, ergens in een baancafé diep in de Kempen. Lola, in glitterpak en netkousen, is al duidelijk op haar retour, maar slaagt er toch in het Kempense mansvolk op te zwepen. Het zegt wel iets over de onderbuik van Vlaanderen. Deze film wordt als een icoon bewaard in de kunstcollectie van de Cera Foundation, misschien wel de belangrijkste collectie van Belgische hedendaagse beeldende kunst. Samen met acht kleine tekeningen van Jef Geys die trouwens even direct van expressie zijn. Locatie DE GARAGE |
|